Sól himalajska wyróżnia się spośród innych jej rodzajów różowym zabarwieniem. Nie pochodzi niestety prosto z Himalajów, ale z Pakistanu z regionu Pendżab. Skład chemiczny soli himalajskiej różni się tylko nieznacznie od dobrze znanej wszystkim soli kuchennej. W jednej i drugiej zawartość chlorku jodu wynosi 98%, pozostałe 2% to różne sole mineralne, jednak w tak śladowych ilościach, że nie mają one większego znaczenia dla organizmu. Podobna też jest u obu gatunków soli metoda wydobywcza, a to oznacza, że pomimo odległości geograficznej obie sole niewiele różni.
Sól himalajska różowa
Sól himalajska różowa zawdzięcza swoją barwę obecności tlenku żelaza. Według Światowej Organizacji Zdrowia dzienne spożycie soli, w tym również różowej soli himalajskiej, nie powinno przekraczać 5 gramów dziennie. Wartość referencyjna spożycia soli wynosi 6g/na osobę/na dzień. Organizm dziecka charakteryzuje się mniejszym zapotrzebowaniem na sód, zatem dziecko powinno spożywać mniej soli niż osoba dorosła.
Sól himalajska czarna
Czarna sól himalajska zawdzięcza swoją barwę obecności siarczkowi żelaza, który wpływa również na jej zapach. Wydobywa się ją w Pakistanie a swoim składem jest podobna do soli różowej. Zawiera większość pierwiastków tablicy Mendelejewa, ale w ilościach również śladowych. Dlatego zarówno w przypadku soli różowej jak i czarnej nie można na tej ilości soli mineralnych budować dziennego zapotrzebowania ludzkiego organizmu. Z drugiej strony niewątpliwie zarówno sól himalajska czarna jak i różowa wyglądają niezwykle efektownie w daniach i głównie ta cecha przyciąga do nich kucharzy.
Jeśli nie mamy w okolicy sklepu ze zdrową żywnością, lub chcemy zaoszczędzić trochę pieniędzy, warto zapoznać się z ofertą FIT OR SWEET, jest to sklep oferujący sól himalajską w niskiej cenie, więc możemy zaopatrzyć się na dłuższy czas.